Bebeklikten çocukluğa geçerken P*piş Bezi bizi bırakıyor.

Tuvalet eğitimi çocuğun yeni beceriler kazandığı, aynı zamanda eski alışkanlıklarından da kurtulduğu bir süreçtir. Öyle ki büyükler için tuvalate gitmek nasıl normal ise, çocuklar için de beze çiş, kaka yapmak o kadar normaldir. Çocukların kendileri kadar ve gürültülü bir şeye çişlerini yapacaklarını duyduklarında gerilmeleri ya da korkmaları da bu yüzdendir.

Tuvalet eğitimine başlarken zamana doğru karar vermek, başarılı olmak için kilit noktadır. Güliz ilk kez 16 aylıkken kakasını yapacağı zaman bir köşeye çömelip, “tata atıyom” (kaka yapıyorum) demişti. Ben kendimi hazır hissetmiyordum ve doktorumuz eğitim için küçük olduğunu söylemişti ve herhangi bir girişimde bulunmadım. Sadece kızımı gözlemlemeye ve tepkilerini ölçmeye başladım. Okuduğum araştırmalar ağırlıklı olarak geleneksel görüşe sahip olduğundan 30 aylıktan evvel eğitimi önermiyorlar. Şuana kadar kızımın hislerine değer vererek ve rol model olarak bişeyler anlatmaya çalıştığımdan bu sürece de öyle başladım.

Öncelikle;

  • Eve bir lazımlık ve klozet adaptörü aldım. Lazımlık ile bir süre evin içinde oynadı. Adaptörü ise Ayşe’ yi, Pırtık’ ı, ya da Osman’ I çiş yaptırmak için kullandı. (Ayşe, Pırtık ve Osman benim çocukluğumdan kalma oyuncaklarım ve şuan onun çocukları.)
  • Eş zamanlı olarak çişim geldiğinde neler yaptığım ile ilgili beni izlemesine izin verdim. Her aşamayı da konuşarak yaptım.

18 aylık olduğunda bir akşam lazımlığı alıp “Annecit tata atıcam” dedi. Lazımlıkla tuvalete gittik ve yaptı. Klozete döktük, sifon çekti ve uğurladı. Üst üste 3 akşam tekrarladı ve lazımlık tuvalette kaldı. Haftasonunun ardından “Annecit ben çok m*me emdim, büyüdüm abla oldum. Bez istemiyolum.” Dedi ve bez bırakma hikayemiz böyle başladı.

Okuduğum tüm kaynaklar tuvalet eğitimine çocuğun ve annenin hazır olduğu bir dönemde başlanması gerektiğini ve hatalı bir zamanda ve hazırlıksız başlangıç, çocuğun bu aşamayı sorunsuzca atlatabilmesini engelleyebileceğini söylüyordu. Peki ya ben? Ben yazın bezi bırakmayı planlarken kızım kararını vermiş, kışın ortasında başlamıştı. Abla oldum dediği için bezi bıraktık ve kilot giydi. Güliz sinyalleri vermeye başladığında güvenebileceğim kaynakları okumaya ve kafamda planlamaya başlamıştım. İstediğimden erken olduğu için çişini ne zamanlar yaptığını not alma imkanım olmadı. Bu sebeple ben yarım saatte bir tuvalete gidebilmemiz için alarm kurdum ve Pepe’ nin çişimiz tuvalette şarkısını çaldı. Ilk gün birkaç kez haricinde alarm işe yaramıştı. Fakat ikinci gün o müzik motive etmemeye başladı. Güliz nesneler ile motive olmadığı için çişini tuvalete yaptığında sticker vermek işe yaramayacaktı. Ben de Gün Yayıncılıktan çıkan ve Lara Nur Meriç’ in yazdığı “Bir Bez Bırakma Hikayesi” kitabı ile “LouLou Bezini Bıraktı” isimli kitapları Güliz ile okuduk. Okurken tuvalette uzun vakitler geçirdik. Beşinci günden sonra çişi geldiğinde söylemeye başladı. Bu sırada parka gitmeye ya da arkadaş ziyaretlerine devam ettik. Çünkü bez bırakmak normal bir süreçti ve hayatımızı değiştirmeyecekti. İkinci hafta sonumuzdan sonra ben birkaç iş görüşmesi için Güliz’ I babannem ile evde birkaç saat yalnız bıraktım. Çünkü bezsiz kızım ile Bursa’ ya Joimove Babies dersi için gitmiş ve hiç kazasız dönmüştük. Güliz’ in bu duruma tepki vermesinden mi, babannemin yaşlı olmasından mı biz süreci başa sardık ve o hafta sürekli etrafa yaptı. O kadar üzülüp yıprandım ki ağlamaklı sesimle Özge Selçuk Bozkurt’ u aradım ve yaşadıklarımızı anlattım ve bana farklı bir bakış açısı sağladı. Onun önerisi ile alaturka tuvalette biraz su ile oynayarak sıfırdan başladık. Öncesinde bir süre kendisi söylediği için sfinkter kasları gelişmişti ki üç gün sonra lazımlık ile devam ettik. Tuvalete tepki vermemesi için Kukuli karakterinin “Tut Çişini Kukuli” videosunu izleyerek çiş ve kakasını yaptı. Hem keyifli zaman geçirdi hem de çişini tuvalete yapması gerektiği mesajını aldı. Üç haftalık biraz ağlamalı biraz zor sürecin sonunda gündüz tuvalet eğitimini tamamladık.

Ben Güliz’ in doktoruna ve onun önerilerine sonsuz güveniyorum. Bu sürecin başında bana daha küçük olduğu için karakterini bildiği için gece ve gündüzü eş zamanlı yürütme, önce gündüzü sonra geceyi halledin demişti. Ben de öyle yaptım. Migros’ ta primanın k*lot gibi giyilen bezlerinden aldım. Adına gece k*lodu dedik ve sadece uyku esnasında giydirdim. (Eğer uzun bir yola gideceksek, tuvalet imkanımız olmayacaksa ve uyuyacaksa ancak o zaman gündüz giydirdim.) İkinci hafta itibariyle gece k*lodu kuru çıkmaya başlamıştı. Aslında tutmayı öğrenince geceyi de kendi kendine çözdü.

Hayatımızı kolaylaştırması için evde bazı kurallarımız vardır. Bunlara tuvalet ile ilgili de maddeler ekledik. Şöyle ki;

  • Yemekten önce ve yemekten sonra (20 dk sonra – burada zamanı ilk zamanlar ben söyledim) tuvalete gidilir.
  • Dışarı çıkmadan evvel ve dışarıdan gelince tuvalete gidilir.
  • Uyumadan evvel ve uyanır uyanmaz tuvalete gidilir.

Gündüz eğitimi tamamlanınca artık gece k*lodu giydirmeyi bıraktım. Ona büyüdüğünü söyledim ve konuşarak artık ihtiyacının olmadığını anlattım. Böylece gece eğitimi de başlamış oldu. Akşam yemeğinde ve sonrasında aldığı sıvı miktarına göre bazen uykusunda ağlardı. Vucüt dilinden anladığım için hemen tuvalete götürürdüm. Uykusuna kaldığı yerden devam ederdi. Ben uyandırıp hiçbir zaman tuvalete götürmedim, uykusunu bölmek ve uyku kalitesini düşürmek istemedim. Ara sıra uyku öncesi beslenmesi ya da ateşli hastalıkları sebebiyle kazalarımız oldu ama genel olarak gece gündüz kuruyuz.

Bu süreçte bana yol gösteren dört farklı kitaptan derlediğim iletişim şekilleri ile ilerledim. Bunlar Gün Yayıncılık’ tan çıkan;

Bu dört kitapta herkese hitap eden öneriler, örnek olaylar ile dolu. Keyifle okuyacağınız, okurken notlar alacağınız ve uygularken zorlanmayacağınız bu kitapları eğitime başlamadan okumanızı tavsiye ederim.

Saçlarınızın diken diken olmadan keyifle hatırlayacağınız bir tuvalet eğitimi geçirmeniz dileğiyle.

Bebeklikten çocukluğa geçerken Popiş bezi bizi bırakıyor.. Güliz in tuvalet eğitimi sürecini yazdım. Linke profilimden ulaşabilirsiniz. Bana bu süreçte desteğini ve önerilerini esirgemeyen @cocugumlaevdeyim Özge Hanıma çok teşekkür ederim. İyi ki varsınız. Ayrıca güvenerek okuduğum baş ucu kitaplarım diyeceğim kitapların yayinevi @gunyayincilik ve elimizden düşmeyen Bir Bez Bırakma Hikayesi yazarı Lara Nur Meriç e teşekkür ederim. #pipisbezi #bezbirakmahikayesi #tuvaletegitimi #bezsizgunler #anneliktecrubelerim

Bebeklikten çocukluğa geçerken P*piş bezi bizi bırakıyor.. Güliz in tuvalet eğitimi sürecini yazdım. Linke profilimden ulaşabilirsiniz. Bana bu süreçte desteğini ve önerilerini esirgemeyen @cocugumlaevdeyim Özge Hanıma çok teşekkür ederim. İyi ki varsınız. Ayrıca güvenerek okuduğum baş ucu kitaplarım diyeceğim kitapların yayinevi @gunyayincilik ve elimizden düşmeyen Bir Bez Bırakma Hikayesi yazarı Lara Nur Meriç e teşekkür ederim.
#p*pisbezi #bezbirakmahikayesi #tuvaletegitimi #bezsizgunler #anneliktecrubelerim

Seygiyle kalın.

Zehra DÖRTER

@rythmmom

Yorum Bırakınız