2 Yaş Sendromu Nedir?

Zaman nasıl da hızlı akıyor. Ne ara 18 aylık oldun da, ne ara sinirlenmeyi, kafa tutmayı öğrendin? Hani sendromlar 2 yaş itibariyle yaşanıyordu ve zamanımız vardı. Biz ne ara erken ergenlik dönemine girdik.

Teknoloji çağının etkisi olsa gerek zaman da teknoloji gibi hızlı. Buna bir de iki çocuklu hayatı ve çocukların arasındaki gelişim farklarını da ekleyince insan hazırlanmadan kendini zorlu bir dönemin ortasında buluyor.

Peki nedir  bu 2 yaş sendromu ya da terrible two / korkunç 2? Bebeklikten çocukluğa geçiş döneminde hırçınlık, herşeye hayır deme, öfke nöbetleri, söz dinlememe, aşırı hareketlilik ya da herşeyi tek başına yapmak isteme gibi BEN duygusunun geliştiği, yanı sıra sinir sisteminin ve kas – motor sisteminin geliştiği süreçtir aslında. Yani ilk büyüme evresi..

2 yaş sendromu, terrible two, korkunç iki, m yemek seçiyor

2 yaşındaki bir çocuğun beyni, bir yetişkinin beyninden kat kat daha aktiftir. Merak duygusu artarak daha fazla uyaranla karşılaşmasına, bu da kafa karışıklı hatta geceleri kabuslar görmeye sebep olur. Bağımsızlığı artar ve kendi isteklerini ortaya koymaya, kendini ifade etmeye başlar.

2 Yaş Sendromu ile Nasıl Başa Çıkılır?

Biz ebeveynlerin öncelikle kabul etmesi gereken: “Bebeklikten çocukluğa geçen her bireyin bunu yaşadığı ve GEÇİCİ bir süreç” olduğudur. Güvenli alanlar yaratarak çocuğumuzun ben duygusunu geliştirmesine, bağımsızlık kazanmasına alan açmalıyız. Peki nasıl?

  • Emeklemekten yürümeye geçerek hareketliliği keşfeden çocuğumuzun içindeki enerjiyi boşaltmasını sağlamalıyız.
  • Annelik iç güdüsü ile çocuğumuzun her hamlesine engel olmak da kendisini ifade etmesi konusunda tahammül etmesi zor bir durum olacaktır. Kaldı ki biz yetişkinler bile bu duygu ile baş etmekte zorlanırız.
  • Çocuklarımızın öfkesini sağlıklı bir biçimde ifade edebileceği alanlar tanımalıyız. Duyguları aynalamak kelime hazinesinin gelişmesinin yanı sıra kendini ifade etmesinde kolaylık sağlayacaktır.
  • Çocuğumuzun güvenliğini etkilemediği sürece bir şeyleri yapması ya da yapmaması konusunda inatlaşmamalıyız. İnatlaştığımızda her iki tarafında kaybettiğini unutmamalıyız.

Kontrolü elimizde tutarak sınırlar belirlemeliyiz. Çocuklar hem özgür olmak hem de kurallara sahip olarak önünü görmek isterler. Devamını okumak için tıklayınız.

2 Yorum

Yorum Bırakınız